We waren nog op Koh Phangan. Ik heb mijn laatste verhaal een klein beetje afgeraffeld, omdat het typen en op enter drukken me teveel aan een kantoorbaan deden denken. Op Koh Phangan ontmoette ik 3 Nederlandse deernes die op de scooter het eiland gingen verkennen, ze hadden 2 scooters dus ik kon prima mee. Zo zie je nog eens wat.

Het hostel waar we verbleven was behoorlijk relaxed, aan het strand, pooltafel, 7eleven op rolafstand, prima ontbijt en hangmatten. Het was ook nog eens goed te betalen; 2knaak50 per nacht. Ik denk dat het concept van dit hostel overal succesvol kan zijn, als je het hostel zo zou kunnen oppakken en ergens anders neer zou kunnen zetten dan heb je nog steeds een succes formule. Mocht je het op Terschelling plaatsen, schaf dan wel een aantal terras heaters aan. Op Koh Phangan heb ik wederom een les Muay Thai meegedaan, het is fijn om zo nu en dan even te sporten.

Een schaars moment in mijn reis; ik moest mijn wekker zetten omdat om 5.00u in des ochtend opgehaald zou worden voor mijn trip richting Krabi. De trip was goed te doen, ik werd recht voor mijn hostel afgezet, met een koprol stond ik bij de receptie en kon ik een kamer regelen. Om maar gelijk cultureel te doen ging in mijn uppie op pad met de scooter om de goude Boedha te zien; dit is een klim van 1237 treden, en 2 flessen water die ik aan het einde van klim uit mijn shirt kon wringen. Het uitzicht was dan wel weer mooi, de afdelig was overigens veel makkelijker, mede dankzij de aapjes die mij aanmoedigde. Terug naar hostel op mijn tweewieler, even opgefrist en behoorlijk gegeten bij de streetfood market van Krabi Town. Daarna in de algemene ruimte van hostel een biertje gedronken en gepoold. Ik ging vroeg mn mandje in, omdat de ik de volgende dag naar de hotsprings van Krabi wilde gaan. Normaal ben ik niet zn vroege vogel, maar ik wilde de bussen met Chinezen voor zijn. Gelukt. Ik was voor 1 uur lang zelfs de enige daar, daarna kwamen de mensen met mondkapjes en paraplus langzaamaan binnen huppelen. Tijd om te gaan. Dit keer richting Ao Nang Beach. Het strand en de rit erheen zijn mooi en dat weten meer mensen. Toen ik aankwam zag ik nog net geen Friet van Piet, dus na een potje zwemmen besloot ik te vertreken.

Krabi zelf vond ik niet zo geslaagd, het is meer een stad vanuit waar je activiteiten gaat ondernemen; klimmen, raften, varen etc. Het hostel was dan wel weer goed maar naar mijn mening werd er veel te geforceerd gedronken. Ik besloot na 2 nachten te vertrekken, Penang Maleisie leek me wel geschikt. Ik moest bijna Thailand uit, omdat mijn visum zou verlopen. Het bleek slecht weer in Penang, tijd voor plan B; een Britse schone raadde mij Koh Lanta aan, waarom niet? Dus met de bus naar Koh Lanta, Long Beach. Toen ik uit de mini-van stapte bij Long Beach, samen met een Nederlandse meid, zag ik al gauw dat het hier erg gezellig zou gaan worden. Het had wat weg van Pai, maar dan zonder Lasagne. Even mn spullen gedropt en op naar het strand. Na de busrit was ik toe aan een flinke kneedsessie, met op de achtergrond het geluid van de zee. Een potje volleybal bij een zonsondergang op het strand leerde mij dat ik hier net zoveel talent voor heb als voor voetbal. Tijd om te gaan, terug naar het hostel. Daar was het inmiddels al een stuk drukker geworden, ik kon zo aansluiten. Daar ontmoette ik ze; de 4 mannen waarmee ik de Fantastic Five vormde. Een Zweed, Spanjaard en 2 mannen uit Frankrijk. We dronken een biertje. Misschien 2. Ik had op een flyer gezien dat er een fuif was op het strand. Nadat we de beste Pad Thai sinds mijn verblijf in Thailand hadden gegeten, gingen we op pad. Prima feestje, wel een hoog JB gehalte, maar het was te doen.

De volgende ochtend veel brakke gezichten in de kamer, de Fantistic Five moesten op krachten komen en dat deden we middels een flink ontbijt. We gingen scooters huren om het eiland te verkennen, gelukkig zijn er niet zoveel wegen dus het is prima te doen. Onderweg nog gestopt bij een mooi strand om een frisbee te gooien en een duik te nemen. 1 van de Five stelde voor om ergens een biertje te gaan drinken. Iedereen stemde in, dus hoppa met de scooter op pad. Toen vonden we het beste bewaarde geheim van Koh Lanta: Toppy Bar. Een bar met een zwembad, met hangmatten en uitzicht over het eiland en de zee. Geweldige plek. Het enige wat ons stoorde was de muziek; Katty Perrie. Daar kregen we het niet echt warm of koud van, dus ik vroeg of ik zelf muziek mocht opzetten. Dat mocht. Pas toen was het helemaal perfect. Na een middag flink chillen in onze prive bar, gingen we terug naar Long Beach om de zonsondergang te gaan bekijken onder het genot van een Pad Thai en een beetje frisbee werpen. De volgende 3 dagen waren een exacte kopie van deze dag, simpelweg omdat de Fantastic Five het erover eens waren dat het niet beter kon worden dan dit. Tijdens 1 van de andere strandfeesten zagen we een hondje samen met een eendje door de bar kuieren, de eend mocht zelfs op de bar. Ik kon mn ogen niet geloven en besloten er nog eentje te drinken.

De hostel medewerkers waren ongekend lui, waarschijnlijk hadden zijn de laagste bloeddruk ooit gemeten bij een mens sinds mensheugenis. Een voorbeeld; Vanaf de receptie naar de dorms was het 12,7 meter. Daarvoor pakte hij de scooter. Wij besloten hen na te doen, door echt voor alles de scooter te pakken. Ze konden het wel waarderen. Ik merkte aan mezelf dat ik er oprecht echt lui van werd; naar de receptie, supermarkt, strand, buren en noemen maar op. Voor alles pakte ik de scooter. Toen ik de scooter had ingeleverd kwam ik in een redelijk dal en heb ik het grootste deel van de dag geluierd in een hangmat met ee Chang (Spreek uit: Chaaaaaaaaaaaaaaaaaaang. Anders begrijpen ze het niet).

Koh Lanta was geweldig, toffe mensen, veel gelachen. Oprecht genoten. Iedereen ging zijn eigen weg, ik ging naar Penang, Maleisie, omdat ik simpelweg het land uit moest en dit was een makkelijk oplossing.

Hierover later meer, ik heb wel weer genoeg knopjes indrukt.

SUPERDOEI!